Jane Andrew

5 yaşın altındaki çocuklar için ekran karşısında vakit geçirme alarm verecek düzeyde artmaktadır. Dünyanın önde gelen tıbbi otoriteleri artık 2 yaşın altındaki çocukların hiçbir şekilde ekran karşısına geçmemelerini ve 3-5 yaş arasındaki çocukların günde 1 saatten az süreyi ekran karşısında geçirmelerini önermektedir. Acaba neden bu kadar endişeliler?

Çocukluk çağı boyunca aktif çocuklar düşünmede gerekli olan motor – algı yollarını yapılandırırlar ve beyinlerini fiziksel hareketler ve algısal deneyimlerle hissederler. Hareket, tekrar ve ritim aktiviteleri daha sonra algı iletimi, hafıza, hisler ve düşünceler için kullanılacak olan sinir yolları üzerindeki büyümeyi tetikler.

TV’ler, videolar, bilgisayarlar, oyun konsolları, elde tutularak oynanılan cihazlar, fiziksel ve sinirsel gelişim ile algı bütünlemesini yavaşlatırlar.

Bir çocuk siber dünyaya bağlı olarak saatlerini harcadığında, vücudunun fiziksel aktiviteler için sınırlı imkânı olur. Genel sağlık durumuna kısa süreli etkileri ruh halleri, fiziksel duruş ve enerji seviyeleri üzerinde görülür. Sağlıklarına uzun vadeli etkileri ise katıdır. Obezite ve dikkat bozukluları artmakta olan pek çok sağlık sorunundan sadece ikisidir.

Çocuklar nörolojik ve fiziksel potansiyellerini en üst seviyeye çıkartmak için, keşfedici oyunlara, hayal güçleri için zaman ayırmaya ve günlük hayat aktivitelerine olacak bolca imkâna ihtiyaçları vardır. 2 ila 5 yaş arasındaki bebekler her gün en az 3 – 4 saat koşturarak oynamalıdır.

Alternatifi nedir?

Her gün ekran karşısında çokça vakit geçiren çocuklarda, düşük dikkat aralığı ve konsantrasyon zorluğu olma olasılığı daha yüksektir. Algısal sistemlerinde hipo veya hiper hassasiyet, zayıf sosyal beceriler/duygusal regülasyon ve yeterince gelişmemiş kaba ve ince motor beceriler olabilir. Bazı uzmanlar ise ekranın boyunduruğu altında olan çocukların toplumdan koptuğuna değinmektedir. Bu tür çocuklar kişiliklerini kendi yaşıtlarıyla, aileleriyle etkileşim yerine oynadıkları oyunlarla ve izledikleri televizyon şovlarıyla geliştirmektedirler.

Eğer ekran karşısında harcanan zaman çocuğunuzun oyununun yerine geçtiyse, sağlıklı bir beyin ve vücut için gerekli olan dengeyi bulmak ve kendi kendine oynayabildikleri oyunları teşvik etmek için harekete geçmelisiniz. Ekran karşısında geçirilen zamanı tüm bedeni çalıştıran oyun aktiviteleriyle dengelemeye çalışmak; gelişimlerini desteklemek, öğrenmek ve yaşamak için kapasitelerini arttırmada yardımcı olur.

DİKKAT: ÇOCUKLAR OYNAMIYOR

Amerika, İngiltere, Kanada ve Avustralya’daki Pediatrik Kurumlar ebeveynlere çocukların yaşamlarının ilk aşamasında benzersiz fiziksel, zihinsel ve duygusal gelişim yaşadıklarını hatırlatmaktadır. Dijital medyayı izleyerek harcadıkları vakit, büyümelerini ve sağlıklı gelişimlerini sağlayan aktivitelerden alınmış vakittir.

Oyun oluşturmanın yolları ve bunu yapmak için olumlu sebepler

Algısal Oyunlar – Algı sistemini daha büyük bir fiziksel farkındalık ve kapasiteye doğru yönlendirerek, onu canlandırır ve entegre eder. Buna oyun hamuru, su için kovalar ve hortum, kum havuzu iyi örnek olabilir.

Keşfe yönelik oyunlar –Çocuklara etraflarındaki dünya ile ilgili olarak değerli bilgiler verir ve onlara vücut hareketlerini koordine etmelerinde yardımcı olur. Çocuklar etkileşime geçebilecekleri herhangi bir şeyi kullanabilirler – pahalı veya şık olması gerekmez! Mutfak dolabını açın ve cezveler, tavalar, tahta kaşıklar ve tepsilerle neler yapabileceklerini görün. Bu gereçler, kule veya orkestra olabilir onların hayal dünyasında...Ufak arabaları üzerlerinden, etraflarından ve altlarından sürmek için engelli bir parkur hazırlayın. Fikirler sadece onların hayal güçleriyle sınırlıdır, siz fikirlerin akışını sağlamak için yedekte bekleyebilirsiniz.

Rol Yapma - Çocuklar etraflarındaki dünyayı taklit ettiklerinde, ona hazırlanmış olurlar. Maket evler ve ev araç gereçlerinin ufaklarını temin etmek onlara bunun için fırsat sağlar.

Sosyal Oyunlar – Çocuklar diğerleriyle iletişim kurabilecek kadar büyüdüklerinde, sırayla konuşma, pazarlık ve birbirleriyle geçinmenin provasını yaparlar. Evde oyun buluşmaları ayarlamak veya çocuk bahçelerinde buluşma ayarlamak iyi bir başlangıç olabilir.

Boğuşarak Oynamak – Güçlenme ve koordinasyonun yanı sıra bu tür oyunlar güven, risk alma ve kişisel sınırları belirleme gibi karakter özelliklerine rehberlik eder. Güreş müsabakaları veya engelli parkur için eski şilteleri kullanabilir, ağaca tırmanmalarına ve kaldırma, itme ve çekme gibi aktiviteler içeren oyunlara teşvik edebilirsiniz.

Jane Andrew öğretmen ve özel kurs pratisyenidir. Ebeveynlerin gelişmekte olan çocukların aşırı dijital medyaya maruz kalmasının etkilerini anlamalarına yardımcı olmada isteklidir. Topluluklarda gönüllü olarak sunumlarını yapmakta ve bir YouTube bağlantısına sahiptir – Ekran karşısında harcanan vaktin nörolojik etkileri: https://www.youtube.com/watch?v=GTQHCMy4TdU